ΚΡΗΤΗ: ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΤΟ (παντελής έλλειψη οργάνωσης της παραγωγής)

ΚΡΗΤΗ: ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΤΟ (παντελής έλλειψη οργάνωσης της παραγωγής)



Είναι επιτακτική ανάγκη να εξασφαλίσουμε την αγροτική ανάπτυξή στην πεδιάδα της Μεσσαράς διότι το μεγαλύτερο μέρος του ντόπιου πληθυσμού ασχολείται και βγάζει το ψωμί του από τη γη αλλά και ένα μεγάλο μέρος της Ελλάδας και της Ευρώπης βασίζουν τις προμήθειες τους σε τρόφιμα πάνω σε αυτή τη περιοχή. Τα κηπευτικά προϊόντα και ιδιαίτερα των θερμοκηπίων σήμερα πλέον έχουν ένα κόστος παραγωγής όχι απλά μεγάλο αλλά δυσβάσταχτο και δύσκολο να διαχειριστεί από τον αγρότη. Από εκεί ξεκινούν όλα. Αν συμβεί κάποια ζημιά στην παραγωγή ή δεν πιάσουν σωστή τιμή στην πώληση τότε το πρόβλημα για τον παραγωγό είναι πολύ μεγάλο. Μπορεί να χάσει το κεφάλαιο του ή ακόμα χειρότερα να καταχρεωθεί. Είναι συχνό το φαινόμενο οι αγρότες να επενδύουν με δανικά κεφάλαια και να αγοράζουν τα υλικά τους «βερεσέ» από τον γεωπόνο. Ο γεωπόνος δυσκολεύεται να πιστώσει τον ίδιο γεωργό και για δεύτερη χρονιά. Έτσι ο αγρότης εύκολα βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση που να μην έχει κεφάλαια να συνεχίσει την παραγωγή του.

Η γεωργία στις μέρες μας έχει πολύ μεγαλύτερο ρίσκο από ότι παλαιότερα. Έχει πολύ περισσότερες απαιτήσεις στον τομέα των γνώσεων που πρέπει να έχει ο γεωργός και στην οργάνωση που χρειάζεται σε ατομικό επίπεδο αλλά και σε ομαδικό ανά περιοχή. Στην πεδιάδα της Μεσσαράς δυστυχώς με την γεωργία ασχολούνται κυρίως όσοι «δεν παίρνουν τα γράμματα», όσοι δηλαδή εγκαταλείπουν το σχολείο νωρίς. Είναι αναμενόμενο λοιπόν να μην μπορούν να παρακολουθήσουν τις καλπάζουσες εξελίξεις στον τομέα των επενδύσεων πάνω στην γεωργία. Εδώ χρειαζόμαστε την έγκαιρη και ουσιαστική παρέμβαση της πολιτείας. Όπως είπαμε και σε προηγούμενα μας σχόλια πρέπει να ιδρυθούν έξυπνα γεωργικά σχολεία και να ενθαρρύνονται οι νέοι να μην εγκαταλείπουν νωρίς το σχολείο. Άμεσα πρέπει να ιδρυθούν νυχτερινά γυμνάσια και λύκεια για όσους δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα ημερήσια. Υποχρέωση της πολιτείας ακόμα είναι να επιμορφώνει τους νέους αγρότες αλλά και να αναλάβει την ευθύνη του κεντρικού συντονισμού της παραγωγικής ανάπτυξης της περιοχής. Σε αυτή τη δεδομένη στιγμή που η βαριά βιομηχανία του μέλλοντος είναι η παραγωγή τροφίμων εμάς πάλι μας βρήκε ανέτοιμους να ανταποκριθούμε στην καινούργια πρόκληση. Έστω και καθυστερημένα θα πρέπει να εντοπίσουμε τις αδυναμίες μας και να σπεύσουμε να τις καλύψουμε όσο είναι ακόμα καιρός. Πάνω σε αυτή την βάση γίνεται και η δική μας προσπάθεια να προβάλουμε τα χρόνια προβλήματα που όσο παραμένουν άλυτα καταντούν παραλογισμοί που εμποδίζουν κάθε είδους ανάπτυξη και πρόοδο στην περιοχή.

Σήμερα καμία σοβαρή μέριμνα δεν λαμβάνεται για συγκροτημένη οργάνωση της παραγωγής στην περιοχή. Ο κάθε αγρότης φυτεύει στο θερμοκήπιο του ότι θέλει χωρίς να γνωρίζει πόσοι άλλοι αγρότες έχουν φυτέψει το ίδιο προϊόν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολύ συχνά μεγάλος αριθμός αγροτών να καλλιεργούν ταυτοχρόνως ακριβώς το ίδιο είδος (για παράδειγμα τα δύο τρίτα των κατοίκων φυτεύουν αυτό το χειμώνα ντομάτες). Έτσι η τιμή του είδους πέφτει κατακόρυφα και μετά οι παραγωγοί δυσκολεύονται να ξεχρεώσουν τον γεωπόνο. Από αντίδραση την επόμενη χρονιά πολλοί από αυτούς φοβούμενοι μην πάθουν τα ίδια αποφεύγουν να καλλιεργήσουν αυτό το είδος και τότε από την έλλειψη αυτού του προϊόντος οι μεν καταναλωτές το πληρώνουν πανάκριβα και οι περισσότεροι παραγωγοί έχουν πάλι καταδικαστεί να πάθουν την ίδια ζημιά απλά σε άλλο είδος(!). Πάντα προτιμούν να φυτέψουν το είδος που την προηγούμενη χρονιά είχε την υψηλότερη τιμή. Αλλά και όσοι προσπαθούν να το αποφύγουν είναι σαν να ρίχνουν τα ζάρια. Τις ίδιες πιθανότητες έχουν να αποφύγουν τον κίνδυνο. Παγιδευμένοι σε αυτό το παράλογο συνεχές «εκκρεμές», πότε να πηγαίνει από την μία μεριά και πότε από την άλλη.

Η έλλειψη ενός φορέα συντονισμού και οργάνωσης της παραγωγής τελικά κοστίζει πολύ ακριβά στην ανάπτυξη και την πρόοδο στην περιοχή αλλά και στους καταναλωτές. Πολλές φορές έχουν δοθεί υποσχέσεις ότι ναι, πρέπει να υπάρξει κάποιος συντονισμός για να σταματήσουν οι επαναλαμβανόμενες ζημιές εξαιτίας του ίδιου φαινομένου αλλά πάντα κολλάει από φορέα σε φορέα και από γραφείο σε γραφείο λόγω αναρμοδιότητας. Εδώ χρειάζεται συντονισμένη προσπάθεια που να διαρκεί σε βάθος χρόνου και να εκσυγχρονίζεται κάθε χρόνο ανάλογα με τις τρέχουσες ανάγκες, μια προσπάθεια που να κοιτάζει τα προβλήματα του παρόντος αλλά και του μέλλοντος. Η απαίτηση λοιπόν τον κατοίκων για την ίδρυση Γεωπονικού πανεπιστήμιου στην Κρήτη (που δεν έχει καθόλου τέτοιο πανεπιστήμιο!) και ειδικότερα μέσα στην πεδιάδα της Μεσσαράς δεν είναι ρουσφέτι αλλά άμεση και επιτακτική ανάγκη αν αναζητούμε σοβαρές λύσεις που να επενδύουν στην αγροτική ανάπτυξη της περιοχής. Ένα Γεωπονικό Πανεπιστήμιο που θα εδράζει στην περιοχή μπορεί με το κύρος του και τις γνώσεις του να συντονίσει και να οργανώσει την παραγωγή της πεδιάδας ώστε να έχει τα «εργαλεία» να παράγει την μεγαλύτερη δυνατή παραγωγή με το μικρότερο δυνατό κόστος για τους κατοίκους αλλά και για το κράτος. Η σωστή λύση δεν είναι να έρθουν στην περιοχή και άλλοι γεωπόνοι αλλά να υπάρχει ένα ίδρυμα που να παράγει γεωπόνους πλήρως καταρτισμένους για τις ανάγκες της περιοχής. Λόγω της ανυπαρξίας ουσιαστικής οργάνωσης της παραγωγής έχουν χαθεί τόσα χρήματα μέχρι σήμερα από το κράτος και τους πολίτες που σας βεβαιώ ότι θα ήταν ικανά να κατασκευάσουν πολλά πανεπιστήμια!!! Δεν ζητούν λοιπόν οι κάτοικοι το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο σαν ρουσφέτι εις βάρος των κατοίκων της υπόλοιπης Ελλάδος αλλά το ζητούν σαν εργαλείο για να δουλέψουν σωστά και παραγωγικά για να παράγουν τελικά τρόφιμα σε υψηλή ποιότητα και σε κατάλληλες τιμές για να θρέψουν την υπόλοιπη Ελλάδα! Ειδικά αυτή την κρίσιμη εποχή που στο χρηματιστήριο των τροφίμων οι μετοχές τραβούν την ανηφόρα φαντάζει εξωπραγματικό να μην μπορούμε να κάνουμε τα στοιχειώδη για να προφυλάξουμε τους Έλληνες από την μάστιγα της πείνας που μας χτυπάει την πόρτα. Είναι γνωστό ότι πετρέλαιο δεν μπορούμε να παράγουμε αλλά είναι απαράδεκτο να είμαστε πίσω από τις εξελίξεις στην αγροτική ανάπτυξη και να μην εκμεταλλευόμαστε την Κρήτη που μπορεί με την ποιότητα και την πρωιμότητα των προϊόντων της να πάει πολλά βήματα μπροστά. Για πρώτη φορά στην ζωή μας βρισκόμαστε σε πλεονεκτική θέση και αν δεν κάνουμε τώρα έξυπνες επενδύσεις για να τα καταφέρουμε τότε ίσως τελικά είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΚΡΙΣΗ. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα έρχεται αντιμέτωπη με δυο μεγάλες απειλές. Από τη μία είναι η επερχόμενη έλλειψη τροφίμων που απειλεί την παγκόσμια κοινότητα και από την άλλη οι απειλές που δέχεται η Ελλάδα λόγω της γεωπολιτικής της θέσης. Στην Κρήτη διάφοροι κύκλοι «επενδύουν» σε ένα κλίμα αστάθειας στηριζόμενοι στην εξαθλίωση και την εγκατάλειψη του κόσμου από την πολιτεία για να στρατεύσουν τους πολίτες ακόμα και απέναντι στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Πρέπει να αρχίσουμε να «λαμβάνουμε» τα μηνύματα από νωρίς και να καταλάβουμε ότι το ΕΣΠΑ είναι η τελευταία ελπίδα της Ελλάδος μπροστά σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο που απειλεί ακόμα και την εδαφική μας ακεραιότητα. Θα πρέπει λοιπόν όλοι μας, ο καθένας για την περιοχή του, να διερευνήσει και να αναδείξει τα άμεσα και σημαντικά προβλήματα και να διεκδικήσουμε μαζί να χρηματοδοτηθούν από το ΕΣΠΑ. Ο Μακεδόνας να διεκδικήσει για την Μακεδονία, ο Ηπειρώτης για την Ήπειρο κλπ Εδώ αναδεικνύω τα προβλήματα της Μεσσαράς έχοντας ζήσει στην περιοχή από κοντά και ζητώ από όλους τους ενεργούς πολίτες να κάνουν το ίδιο για την δική τους περιοχή και να διεκδικήσουν τη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ για την ανάπτυξη της Ελλάδος και όχι πάλι οι διάφοροι παράγοντες να τα κατασπαταλήσουν σε ρουσφέτια, σε τοπικούς παράγοντες και σε μη παραγωγικά προγράμματα. Για την Μεσσαρά λοιπόν η ίδρυση ενός Γεωπονικού Πανεπιστημίου μέσα στις αγροτικές περιοχές θα είναι ένας πυρήνας ανάπτυξης που θα επιβλέπει και θα ερευνά συστηματικά τις ανάγκες των αγροτών και με την τεχνογνωσία του θα βοηθήσει την Κρήτη να επιζήσει στους δύσκολους καιρούς που έρχονται. Παράλληλα θα κλείσει το στόμα στους προπαγανδιστές της περιοχής που ξεσηκώνουν τον κρητικό λαό λέγοντάς του ότι «είστε εγκαταλελειμένοι», «κανένας δεν νοιάζεται για εσάς», και «όταν θα έρθουμε εμείς στα πράγματα θα σας φέρουμε ανάπτυξη και πρόοδο»

Πότε επιτέλους οι κυβερνόντες θα καταλάβουν ότι είναι απαραίτητο ένα Γεωπονικό Πανεπιστήμιο που δεν θα έχει εγκαταστάσεις στην Αθήνα (όπως γίνεται σήμερα) αλλά επί τόπου στην περιοχή με την αγροτική ανάπτυξη; Ένα πανεπιστήμιο έτσι και αλλιώς διεκπεραιώνει έρευνες και πτυχιακές εργασίες, μεταπτυχιακές και διδακτορικές μελέτες διερευνώντας τα προβλήματα εν τη γενέσει τους (!) παρέχοντας στους γεωργούς περισσότερη ασφάλεια και βοηθώντας στην καλύτερη εκμετάλλευση της γης. Έτσι προστατεύονται και οι καταναλωτές έχοντας στη διάθεσή τους επαρκή ποσότητα και ποιότητα προϊόντων σε λογικές τιμές.
Ζητούμε από το ΠΑΣΟΚ (1) να κατανοήσει ότι η οργάνωση της αγροτικής παραγωγής στην πεδιάδα της Μεσσαράς είναι άκρως απαραίτητη (2) να κατανοήσει ότι η περιοχή χρειάζεται ουσιαστική παρέμβαση και δεν αντέχει άλλα μπαλώματα (3) να κατανοήσει ότι η ανοργανωσιά και ο παραλογισμός είναι τόσο μεγάλος που το μέγεθος της οργής των κατοίκων έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο όριο. Η εξαγγελία της ενσωμάτωσης ενός Γεωπονικού Πανεπιστημίου στη Μεσσαρά στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ θα είναι μια νότα ελπίδας και αισιοδοξίας για τους κατοίκους. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό τη στιγμή που ο τοπικός τύπος κραυγάζει για την μάστιγα των ναρκωτικών που «εισάγεται» έντεχνα σε μια μέχρι σήμερα αγροτική περιοχή καθώς και για προπαγανδιστές που συντονισμένα προσπαθούν να φέρουν αστάθεια στην περιοχή και οι κάτοικοι εγκαταλείπουν τα θερμοκήπιά τους και τα κάνουν βοσκοτόπια. Είναι σημαντικό να μην χαθεί καθόλου χρόνος και το ΠΑΣΟΚ να πιέσει άμεσα την Κυβέρνηση από κάθε πόστο για να ενσωματωθεί ένα τέτοιο Πανεπιστήμιο στην χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ.


var OutbrainPermaLink='https://e-pasok.forumgreek.com/forum-f5/topic-t103.htm'; var OB_demoMode = false; var OB_langJS ='http://widgets.outbrain.com/lang_gr.js'; if ( typeof(OB_Script)!='undefined' ) OutbrainStart(); else { var OB_Script = true; var str = '<\/script>'; document.write(str); }

Προσυπογράφω ότι πρέπει επιτέλους κάθε περιοχή να παρουσιάζει αντικειμενικά και δημόσια τα προβλήματά της και να οργανωθούν οι κάτοικοι και να προτείνουν λύσεις ειδικά για κάθε περιοχή. Εμείς ως φόρουμ κάνουμε έκκληση σε όλους, φτιάξαμε και ειδική κατηγορία θεμάτων με τοπικά προβλήματα και ελπίζουμε να ανταποκριθούν στο κάλεσμα και αναγνώστες και άλλων περιοχών. Το ξεκαθαρίζουμε από την αρχή επειδή δεν θέλουμε να αδικήσουμε κανένα. Όλοι να διεκδικήσουμε μαζί !!!

Για παράδειγμα είναι ανεπίτρεπτο να πηγαίνουν πανεπιστήμια κάθε φορά με κριτήριο τους τοπικούς παράγοντες και όχι εκεί που κατά τεκμήριο υπάρχει ειδική ανάγκη. Τώρα που το σκέφτομαι είναι παράλογο να μην έχει ολόκληρη η Κρήτη ένα Γεωπονικό πανεπιστήμιο και να στέλνει εκεί γεωπόνους το κέντρο της Αθήνας. Είναι αξιοπερίεργο πως χτίστηκαν εκεί τόσα άλλα άσχετα πανεπιστήμια να μην έχει ένα που να αφορά την αγροτική ανάπτυξη; Το καλό με την κρήτη γενικά είναι ότι τα Πανεπιστήμια που χτίζονται εκεί αποκτούν γρήγορα καλή ερευνητική φήμη με βραβεία κλπ. Βλέπε το περιβόητο ερευνητικό κέντρο forth που εξ όσων γνωρίζω από εκεί προέκυψε η forthnet. Ίσως φταίει το κλίμα, ίσως το νερό ...δεν ξέρω. Όσο εμείς πιέζουμε θα το δούν οι πολιτικοί, που θα πάει... θα μας ακούσουν. Θεωρώ δεδομένο ότι αν επιμείνουμε θα δημιουργήσουν τελικά ένα Γεωπονικό πανεπιστήμιο στην περιοχή. Ελπίζω βέβαια αυτή τη φορά να σκεφτούν να το κάνουν στο κέντρο της Μεσσαράς που έχει τους αγροτικούς κατοίκους με τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις, τα θερμοκήπια και όχι σε καμια άσχετη τοποθεσία επειδή εκεί είναι οι "φίλοι" και οι γνωστοί. Να το λέμε και αυτό διότι πολλά έχουν δει τα ματάκια μας.